خوابم یا بیدارم ...

شب در بستر سکوت دردی مرحوم و مبهمم

سکنای در عمق قلبی  خسته  از روزگارم

یا که میهمان حقیقت، دل خراب و ویرانم

چرا چنین در چین رسوای ننگ و بیراهه ام

به کجا به کدام لحظه ای سوءذن ، شک ریختم 

به کدام سجده نبوسیدم ، بر آغاز و پایانم

بر چه قنودی دلم لرزید و فرو  نریختم 

در وضوی کدام عشق، جهالت را نکشتم

در نیت کدامین غسل نمردم ، گره کورم

پیوسته در طواف دردها  هذیان میگویم

 مترسکی در گور ذهن این خلایق تا همیشه نا لایق شدم 

همواره کوک میشوم درتنهایی تازنگ حق حق بارش اشکهایم