آسمان در زاویه نگاهم ...

آسمون  یادت هست ، منم  رویای خیس ناخدا 

آسمون  پس چرا  غریبی ، پر  از  احساسی اما

آسمون  چه  ظریفی و  بی مرز ، ساده ای  زیبا

آسمون  اینقدر  نباریدی  که  من افتاده ام  از پا

آسمون  تو شیشه سکوت دلهای رفته از یاد و نا

آسمون  تو  رویایی  شدی برای  قلب های ناپیدا

آسمون  در  این  مخمسه  مرا  برده ای تا  نا کجا

آسمون  تو زندانی شدی برای باورهای کور این دنیا

آسمون  باید  روحم  را دهم تحویل نابینا و ناخوانا

آسمون  درهایت  بسته  شد  عمری برای دفع  غم ها

آسمون شدم پیدای پنهان، سکوتی در فریاد بر یاد خدا