در این حجم لحظه ها تا بیداد غفلت لبریز شرمندگی
در این عصر مصنوعی شدم طعمه تکرار خودمم تکراری
غرق پرسه های این قفس نفس گیر از جنس اشفتگی
همچنان دوره میکنیم حسرت و تنهایی مغلوب ناامیدی
از سادگی حقیقت تا شوق وسوسه ها درگیر نیرنگی
در پی طلوع خوشبختی باز اسیر غروب ناکام بغضی
بی اشتها از پس روزها در عصری از طعم دیوانگی
سکوت کلمات بینوا ......برچسب : نویسنده : mbbiranga بازدید : 7