آغوش ...

آغوش این مأمن زیبای پر  آرامش ، معجون  روزگارم

آغوش این معجزه قرن، آغاز هر قصه ی را از تو نوشتم

آغوش این حادثه پر  تب و دلهره ای همه  تن  آه  شدم

آغوش این آتشکده حسرت ، هنوز از گریه و لبخند پرم

آغوش تو نقش لبخند ومهر بر تمام وسعت دلتنگی هایم

آغوش تو شد پنجره ی که به روی همه فصل ها گشودم

آغوش تو را هر  دم  که نفس کشیدم  به خدا  نزدیکترم

آغوش تو نهایت عشق،یعنی اضطراب وترس وقتی دورم

آغوش تو  وصف  زیبایی و احساسی ناب در اوج  غرورم

آغوش تو اشتیاق  رهایی در  ناز و  نیازت  بود  همنفسم